Naród amerykański istnieje niespełna dwa i pół wieku. To w dziejach świata tak niewiele, że gdyby uznać całą zapisaną historię ludzkości za jeden dzień, udział w niej Ameryki byłby ostatnią półgodziną. Mimo to, w tak krótkim okresie osiągnęła ona najwyższy na świecie materialny standard życia. Jakie są źródła i istota tego sukcesu, czym był on uwarunkowany – o tym właśnie opowiada niniejsza książka. „Przenikliwość jego umysłu oraz dynamiczny i bezpośredni język (…) nie mają sobie równych”. Ludwig von Mises „Zazwyczaj żyjemy przekonaniem, że istnieje pewna magiczna siła historii, która sprawia, że dzieła dobrej jakości wygrywają walkę z czasem, zaś te słabsze odchodzą w zapomnienie. To mit. Garrett stanowi wzorcowy przykład zapomnianego geniusza. Jak do tego doszło? Wojna? Wielki Kryzys? Polityka? Nie wiem. Mogę tylko powiedzieć, że powinien był zostać zaliczony do grona największych pisarzy i dziennikarzy polityczno-ekonomicznych ubiegłego wieku”. Jeffrey Tucker, wiceprezydent Mises Institute Garet Garrett (1874-1954) – amerykański dziennikarz i pisarz, jeden z najpopularniejszych w Stanach Zjednoczonych publicystów okresu międzywojennego, założyciel magazynu „American Affairs”, uznawany za ostatnie dziennikarskie pióro tzw. Starej Prawicy. Sławę przyniosły mu cotygodniowe felietony w „The Saturday Evening Post”; po sobotnie wydania gazety z jego tekstem ustawiały się w kolejkach tysiące Amerykanów. Garrett był bezkompromisowym krytykiem polityki New Dealu oraz zaangażowania Stanów Zjednoczonych w wojny, bronił natomiast tradycyjnego modelu amerykańskiej gospodarki. Napisał kilka porywających powieści, będących zarazem doskonałą lekcją zarządzania i przedsiębiorczości, a także historii i ducha Ameryki. Napisał ponadto pierwszą monografię Ford Motor Company – przez dziesięciolecia obowiązkową lekturę amerykańskich studentów zarządzania.