W powojennym polskim przemyśle motoryzacyjnym kilka modeli samochodów zasługuje na uwagę, a dwa z nich na uwagę szczególną. One przyczyniły się do rozwoju motoryzacji w naszym kraju. Oba były wytwarzane według licencji zakupionej od włoskiego FIAT-a. Są to: Polski Fiat 125p i Polski Fiat 126p. Niniejsze opracowanie poświęcone zostało pierwszemu z wyżej wymienionych pojazdów. Z wielu powodów. Do nich zaliczymy burzliwe „narodziny” tego pojazdu ze względu na istniejącą wówczas sytuację polityczną, a także dlatego, że właśnie tzw. „duży Fiat” przyczynił się do unowocześnienia metod wytwarzania samochodów w Polsce. Wiele jego elementów składowych znalazło miejsce w innych pojazdach produkowanych w naszym kraju, np. dostawczych, ciężarowych i w autobusach. Mówi się nawet o fiatyzacji polskich samochodów. Polski Fiat 125p (później nazywany FSO 125p lub FSO 1300/1500) był wytwarzany prawie ćwierć wieku i z bram warszawskiej Fabryki Samochodów Osobowych wyjechał w liczbie niemal 1,5 mln egzemplarzy. Wiele pojazdów wyeksportowano, a wiele jeszcze do dzisiaj obecnych jest na polskich drogach, pomimo to, że ich produkcję zaprzestano w 1991 r. FSO-wski samochód stał się już pojazdem kolekcjonerskim, chętnie oglądanym na zlotach lub rajdach „weteranów szos”. Przedstawiając historię PF 125p/FSO 125p jednocześnie przedstawiamy znaczący okres w historii warszawskiej Fabryki Samochodów Osobowych.