Recenze Nie widzę, choć patrzę

Nie widzę, choć patrzę - przejmująca, ale pełna humoru historia Doma Musiała, który stracił wzrok, lecz nie stracił pasji do życia. Autentyczna, inspirująca i zmieniająca sposób myślenia.

Nie widzę, choć patrzę niezwykła autobiografia Doma Musiała, młodego człowieka, który w wieku nastoletnim stracił wzrok. W szczery i pełen dystansu sposób opowiada o swoim życiu od momentu diagnozy, przez lata szkolne, aż po codzienność pełną wyzwań, ale i pasji.

Mimo ograniczeń autor nie rezygnuje z marzeń nadal kocha filmy, komiksy i tworzenie własnych produkcji. Opowieść, pełna autentyczności i humoru, ukazuje rzeczywistość osób niewidomych w sposób, który zmusza do refleksji, ale jednocześnie daje nadzieję i motywuje.

To książka dla każdego, kto szuka inspiracji, kto chce lepiej zrozumieć życie osób z niepełnosprawnością lub po prostu lubi dobrze opowiedziane historie. Poruszająca, inteligentna i momentami zabawna nie sposób przejść obok niej obojętnie.