Święty Antoni z Padwy, urodzony jako Fernando Martins de Bulhoes 15 sierpnia 1195 roku w Lizbonie, pochodził z zamożnej rodziny. W młodości wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna, gdzie studiował i przyjął święcenia kapłańskie. Około 1220 roku dołączył do franciszkanów, przyjmując imię Antoni, z zamiarem wyjazdu na misje do Maroka. Z powodu choroby nie dotarł jednak do Afryki i trafił do Włoch, gdzie rozpoczął działalność kaznodziejską. Szybko zasłynął jako niezwykle utalentowany mówca i teolog, a jego kazania przyciągały tłumy. Słynął z głębokiej pobożności, troski o ubogich i chorych oraz wielu cudów jednym z najbardziej znanych było kazanie do ryb, a innym cudowne odzyskanie skradzionej księgi, co przyczyniło się do tego, że został patronem osób poszukujących zagubionych rzeczy. Zmarł 13 czerwca 1231 roku w Padwie i niemal natychmiast został kanonizowany już w 1232 roku. W 1946 roku papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

Święty Antoni jest patronem zagubionych rzeczy i osób, franciszkanów, dzieci, ubogich, chorych, podróżnych, małżeństw, narzeczonych, położnych, górników, rybaków, żeglarzy, kurierów oraz licznych miast, w tym Padwy, Lizbony, Splitu i Paderborn. W Polsce patronuje m.in. Przeworskowi. Jego wspomnienie liturgiczne przypada 13 czerwca. Jest jednym z najbardziej ukochanych świętych chrześcijaństwa wzywany w codziennych sprawach, szczególnie w trudnych chwilach, pozostaje symbolem pomocy, nadziei i bliskości Boga wobec ludzkich potrzeb.