"Książka obrazkowa. Leksykon" tom 1 zawierał omówienie stu czterdziestu
czterech utworów, które ukazały się na przestrzeni stu pięćdziesięciu lat (od
"Struwwelpetera" Heinricha Hoffmanna z 1845 po "My Map Book" Sary Fanelli i
"Warum?" Nikolaia Popova z 1995 roku) i w tej postaci prezentował dzieje książki
obrazkowej jako formy sztuki, narzędzia edukacyjnego i przedmiotu służącego
rozrywce głównie młodych czytelników. Tom 2 leksykonu zawiera omówienie takiej
samej liczby książek, wydanych jednak na przestrzeni zaledwie dwudziestu lat
(pomiędzy 1996 a 2016 rokiem) i prezentuje to, co moglibyśmy nazwać
współczesnością książki obrazkowej. Swoista nierównowaga wynika stąd, iż u
schyłku XX wieku zarówno badacze twórczości dla dzieci, jak i jej twórcy,
wydawcy oraz krytycy zaczęli zwracać coraz większą uwagę na utwory, w których
mamy do czynienia z ikonotekstem: przekazach opartych na najrozmaitszych
interakcjach zachodzących pomiędzy słowem i obrazem. Podobnie jak w pierwszym
tomie, każdy utwór opisywany jest na szerokim tle przemian kulturowych. Autorki
i autorzy haseł zwracają uwagę także na problemy, z jakimi mierzą się
współczesne społeczeństwa, i na sposoby mówienia o tych problemach w utworach,
które na pozór przeznaczone zostały dla najmłodszych czytelników, w
rzeczywistości jednak adresowane są do odbiorców w każdym wieku i nie cofają się
przed podejmowaniem tematów poważnych, kontrowersyjnych lub
drażliwych.