Kategoria tożsamości jest wszechobecna. Wspomaga zarówno nasze codzienne, zwyczajne działania, jak i odkrycia naukowe, wpływa na dokonywane sądy i wyrażane opinie, ustala wyznawane hierarchie wartości i formułowane poglądy. Samo pojęcie, choć towarzyszące nam na co dzień, zwykłe i proste jednak nie jest. Pojawia się jako rezultat filozoficznej refleksji i precyzyjnej analizy bytu, dążącej ku odpowiedzi na pytanie: dlaczego byt jest bytem, dlaczego jest sobą, dlaczego jest tym, czym jest? Odsłania zagadnienia zrodzone przez refleksję filozofii bytu. Jednak w przeciągu ostatnich dwustu lat tożsamość – zarówno jako słowo literackie jak i pojęcie naukowe – zyskało także inne, szczególne, nie metafizyczne a społeczne i polityczne znaczenie. Od wielu dziesięcioleci mówi się bowiem o tożsamości społecznej, narodowej czy państwowej. Przedmiotem refleksji zawartych w niniejszej książce jest właśnie wyrażenie – „tożsamość narodowa” i próba analizy tego, tak dziś popularnego sformułowania z pozycji metafizycznych, a nie jedynie socjologicznych czy politologicznych. Obecne bowiem w tej językowej frazie pojęcie tożsamości, pochodzące z samego serca metafizyki, wyznacza drogę refleksji ściśle filozoficznej. Stąd odważna próba zrozumienia tego, czym jest to, co jest implikuje także pytanie o racjonalne uzasadnienia dla wywodzącej się z nauk politycznych formuły – „tożsamość narodowa”. Niniejsza książka stanowi zatem historyczno-analityczną refleksję zarówno nad kategorią tożsamości, jak i polityczną ideą narodu, po to, by w sposób zasadny odpowiedzieć na pytanie w jakiej perspektywie badawczej należy ujmować tak dziś popularne wyrażenie – „tożsamość narodowa”.