Aleksandra Kijak urodziła się w 1980 roku w Częstochowie. Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Prace magisterską przygotowała pod kierunkiem prof. Franciszka Ziejki, a rozprawę doktorską pod kierunkiem prof. Anny Czabanowskiej-Wróbel. Publikowała w „Ruchu Literackim” i książkach zbiorowych. Zajmuje się prozą polską drugiej połowy XIX wieku oraz literaturą dla dzieci i młodzieży.

Spotkanie z nieeuropejska przyrodą oraz ludnością i jej kulturą wywołuje różnorodne reakcje wywołuje różnorodne reakcje podmiotu, który tej „inności” doświadcza. Autorka skupiła się na doświadczeniu „inności”, które stało się udziałem dziś niemal zapomnianego polskiego pisarza Wacława Sieroszewskiego. Żyjący w latach 1858-1945 Wacław „Sirko” Sieroszewski spędził 20 lat na zesłaniu na Syberii. W późniejszym okresie podróżował na Daleki Wschód. Zetkniecie się z autochtonicznymi plemionami Syberii oraz mieszkańcami krajów Wschodu stało się dla niego bodźcem do tworzenia literatury. Analiza twórczości „Sirki” pozwala odsłonić narracyjne strategie mówienia o „inności” oraz wskazać źródła konkretnych przedstawień „inności” (rola konwencji literackich, wpływ współczesnej pisarzowi antropologii, socjologii, wiedzy historycznej, a nawet sytuacji politycznej na sposób przedstawienia i waloryzację „inności”).