Na temat wielkiego kryzysu gospodarczego lat dwudziestych XX wieku i jego wpływu na życie milionów Amerykanów napisano już wiele tomów. Historycy, ekonomiści i politycy pracowicie przeczesali wrak, szukając ,,czarnej skrzynki", która ujawniłaby przyczynę tamtego nieszczęścia. Niestety, zdecydowanie zbyt wielu z nich postanawia zaprzestać poszukiwań, być może uważając, że w ten sposób łatwiej będzie rozpowszechniać fałszywe lub szkodliwe wnioski dotyczące wydarzeń sprzed ośmiu dekad. W rezultacie wielu ludzi w dalszym ciągu akceptuje nieuzasadnioną krytykę wolnorynkowego kapitalizmu i wspiera destrukcyjną dla gospodarki politykę rządową.
Dzisiejszym studentom obraz wielkiego kryzysu gospodarczego lat 1929-1941 przedstawia się najczęściej w sposób zdeformowany, wskazując wolnorynkowy kapitalizm jako przyczynę ekonomicznych problemów i propagując interwencję rządu jako ich rozwiązanie. W niniejszym eseju, opartym na popularnym wykładzie, Lawrence Reed, prezes Foundation for Economic Education, obala ten stereotypowy pogląd i próbuje prześledzić decydującą rolę, jaką w tamtej legendarnej katastrofie odegrała nieskuteczna polityka rządowa.