Monografia dotyczy szeroko rozumianej problematyki przestępczości skierowanej przeciwko dziedzictwu kulturowemu. Bardzo zróżnicowany charakter działań przestępców oraz specyfika obiektów, przeciwko którym wymierzone są ich działania, powoduje, że zwalczanie tego typu przestępstw napotyka wiele trudności zarówno w związku z wykryciem sprawcy przestępstwa, jak i udowodnieniem jego winy. Charakter niniejszego opracowania jest przede wszystkim podręcznikowy, co było intencją autorów, którzy starali się nie tylko wskazać odpowiednie regulacje prawne wraz z ich komentarzem, lecz także dokonać syntetycznej charakterystyki uwarunkowań etiologicznych i fenomenologicznych opisywanych form przestępstw. Dlatego obok aktualnych przepisów karnoprawnych opatrzonych praktycznym komentarzem najwięcej w pracy można znaleźć odniesień do problematyki kryminologiczno-kryminalistycznej. Przywołanie konkretnej kazuistyki wraz ze wskazaniem reprezentatywnego orzecznictwa powinno pozwolić na precyzyjniejsze rozpoznanie komentowanych przestępstw oraz wzmocnić efektywność działań organów procesowych na gruncie postępowania dowodowego. Zasadniczym celem niniejszej publikacji jest wskazanie na praktyczne aspekty pozwalające podnieść skuteczność działań w zakresie zwalczania przestępczości przeciwko dziedzictwu kulturowemu.