Przedstawione w monografii Tradycja i wyzwania. Metodologia badań slawistycznych XX i XXI wieku szerokie spektrum tematyczne, obejmujące zagadnienia zarówno literaturoznawcze, jak i (w większości) językoznawcze, niekiedy z elementami kulturoznawstwa, stanowi pozorne przeciwieństwo problemów rozpatrywanych na początku minionego stulecia. Przeciwieństwo pozorne, ponieważ ograniczone raczej do metody prezentowanych problemów, nie ich istoty. Zauważalne zmiany, polegające między innymi na staranniejszym doborze kryteriów badawczych i głębszym osadzeniu badanych problemów w szerszym kontekście językowym oraz społecznym i kulturowym, wynikają z nowego sposobu opisu i warsztatu metodologicznego. Slawistyka współczesna, chociaż uprawiana w innych realiach i z pewnością w większym stopniu opierająca się na opisie teoretycznym niż materiałowym, a w konsekwencji - na bogatym zasobie narzędzi badawczych, nadal wykorzystuje wartości opisu wcześniejszego, historycznego i historyczno-porównawczego, tworząc rozległy horyzont badawczy oraz pozwalając na wnioski dogłębniejsze i precyzyjniejsze, także odnośnie do rozwoju perspektywicznego. Przedstawiona w tomie problematyka może więc zostać wykorzystana zarówno w badaniach (ogólno)słowiańskich, jak i dydaktyce uniwersyteckiej, szczególnie na poziomie seminariów i prac dyplomowych (licencjackich i magisterskich).