Recenze Wciąż tu jestem. Większe litery

Siedemnaście lat temu życie Sary rozpadło się w jednej chwili. Śmierć nastoletniego syna odebrała jej wszystko – rodzinę, dom, sens codzienności. Dziś mieszka w małej mieścinie, pracuje jako kelnerka i unika wspomnień, które wciąż bolą tak samo.
W dniu urodzin syna do restauracji wchodzi chłopak. Kacper. Ma ten sam wzrok, te same gesty, identyczne zainteresowania… i tę samą wrażliwość. Serce matki nie może się mylić – to on.
Zbliżając się do Kacpra, Sara musi otworzyć się na ludzi i zmierzyć z przeszłością. Ale czy chłopak zaakceptuje prawdę, której nie potrafi pojąć? Czy kobieta będzie dla niego oparciem? A może właśnie dostała szansę, by pomóc samej sobie?
Wciąż tu jestem to poruszająca opowieść o miłości, stracie i o tym, że pewne rany nigdy się nie goją, ale mimo to trzeba i warto żyć.