Recenze Aristophania T.1 Królestwo Lazuru

Marsylia, rok 1900. Clment jest lubianym przez wszystkich robotnikiem, człowiekiem prawym i uczciwym, ojcem rodziny. Okazuje się jednak, że zataja przed wszystkimi to, kim jest naprawdę. Okoliczności jego śmierci są równie brutalne, co tajemnicze.
Gennevilliers, rok 1909. Trójka dzieci Clmenta podrosła. Pozostawione same sobie, bez matki, która gnije w więzieniu, zaznają w życiu jedynie głodu i przemocy. Aż pewnego dnia kontaktuje się z nimi starsza kobieta. Podaje się za hrabinę i twierdzi, że znała ich ojca. Nazywa się Aristophania Bolt.
Aby wyrwać je z nędznego życia, kobieta zabiera dzieci z dala od ich szaroburej codzienności na słoneczne południe Francji. Do miejsca, które nazywa Lazurem. Dla trójki zachwyconych sierot jest ono niczym raj na ziemi.
Lecz nigdy nie wolno dać się zwieść pozorom. Zawsze są dwie strony medalu. I w przypadku Lazuru jest podobnie. Pod płaszczykiem piękna gdzieś w mroku czają się niebezpieczeństwa. Ich uosobieniem jest szczurołap Barboza, a także Król Wygnaniec i jego sługusy. Wszyscy czekają na swoją porę, kryjąc się w mrocznych dzielnicach Marsylii. Aristophania, ostatnia wróżka Lazuru, użyje całej swojej magii, by chronić dzieci i wskazać im czekające na nie przeznaczenie...
Zaplanowana jako czterotomowa saga fantasy \"Aristophania\" została stworzona przez scenarzystę Xaviera Dorisona i rysownika Jola Parnotte\'a, duet stojący za powstaniem \"Fechmistrza\".