W oparciu o znane mi dokumenty, kroniki i przekazy wydarzeń, opisałam poszczególne cuda eucharystyczne występujące na ziemiach polskich do 1867 roku, zaś bohaterem książki uczyniłam młodego człowieka szukającego swojej drogi życiowej.
Tytuł książki odnosi się do opisywanych cudów eucharystycznych, będących niejako głosem wołającego, ożywiającego i umacniającego ludzką duszę Pana Boga. Równocześnie tytuł wskazuje na życie młodego człowieka, który wiedziony jest łaską Bożą do swojego miejsca w świecie.
Czy zatrzymanie się i przyjrzenie zdarzeniom cudownym czemuś służy i czy jest potrzebne człowiekowi? Każdy powinien odpowiedzieć sobie sam na to pytanie. Jedno jest pewne: gdyby człowiek zrozumiał, czym jest cud eucharystyczny dokonujący się podczas przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Pańską, padłby przed Przenajświętszym Sakramentem rozpalony miłością i już nie wstał z kolan. Jeśli zdarzają się niezwykłe cuda eucharystyczne, których nie rozumiemy, to pozostaje nam uznać, że jest to wołanie Boga do nas i powinniśmy Panu Bogu Wszechmogącemu prosto, najczulej jak potrafimy, oddać należną cześć i chwałę. Nadprzyrodzone cuda eucharystyczne w życiu ludzi odgrywają tak ważną rolę, że należy zachowywać je w pamięci i przeżywać je z czcią i uwielbieniem.