Recenze Starucha. Gołoborze. Tom 3

Porywający finał mistrzowskiej, przesiąkniętej słowiańszczyzną trylogii Gołoborze. Słowiańscy bogowie, rytuały, przesądy i mity zawarte w trzymającej w napięciu, znakomitej opowieści. Wielki, literacki powrót na Łysą Górę – legendarne miejsce spotkań zarówno czarownic, jak i chrześcijańskich pielgrzymów. Obiecała sobie nie mieszać się więcej w sprawy Bogów. Los miał jednak wobec niej inne plany. Nawojka z Łazów, waleczna kapłanka Starych Bogów i obrończyni starej wiary, rezygnuje z prowadzenia krucjaty. Teraz jako starsza pani, nie Nawojka, nie Brygida, ale Dobromiła, wiedzie spokojny żywot w Łazach u podnóży Łysej Góry. Przysięgła sobie, że nie będzie odprawiała żadnych czarów, a Weles dotrzymał danego słowa i nie rzucał jej w wir wielkich wydarzeń. W tym wcieleniu nie prowadzi wojen, nie przeżywa tragedii, spokojnie czeka swego kresu, obserwując zmieniający się świat. Zupełnie jak jej babka, Mieła, przeszło dziewięć wieków temu…Kiedy jednak u podnóży Łysej Góry dochodzi do morderstwa, a podejrzenia padają na członków jej najbliższej rodziny, Dobromiła zmuszona jest sięgnąć po odrzucone umiejętności i moce. Czas jest niczym Uroboros, wąż zjadający własny ogon – opowieść o końcu musi być zarazem opowieścią o początku. Wyrusz w tę ostatnią i jednocześnie pierwszą podróż. Pozwól zabrać się do świata, w którym dawni Bogowie są wciąż wśród nas.