Recenze Mój Giovanni

Powojenny Paryż. Szaroperłowe niebo, ciasne pokoje, gwarne kawiarnie i nocne bary, w których toczy się życie. W jednym z takich barów młody Amerykanin, David, pod nieobecność swojej narzeczonej, Helli, spotyka emanującego zmysłowością i osobliwym smutkiem Giovanniego. Targany sprzecznymi uczuciami – pożądaniem i wstydem, namiętnością i lękiem – bohater wchodzi w pełną ambiwalencji relację, która na zawsze zmieni życie tych trojga. \nWspaniała, intensywna proza, klasyka światowej literatury.

„Gdybym wtedy wiedział to, co wiem dzisiaj, a mianowicie, że »ja«, którego szukałem, jest dokładnie tym samym, od którego próbowałem tak długo uciekać, pozostałbym w domu. A jednak – w głębi duszy wiedziałem przecież, co robię, gdy pewnego dnia wyruszyłem statkiem do Francji”.