Oddając w ręce Czytelników, głównie leśników i ludzi związanych z lasem, kolejną publikację z serii „Drze­wa polskich lasów', pragniemy przekazać do stoso­wania w praktyce leśnej te zagadnienia, które wyda­ją się w hodowli i ochronie świerka pospolitego naj­istotniejsze.

Świerk pospolity, drugi co do wielkości występowa­nia gatunek w Polsce, przysparza leśnikom wielu pro­blemów, narastających w ostatnich kilkudziesięciu la­tach. Szkody wyrządzane przez wiatry i śnieg, cyklicz­ne gradacje szkodników pierwotnych i wtórnych, cho­roby grzybowe często niweczą wysiłki hodowlane ca­łych pokoleń leśników. Gdy do tego dodamy maso­we zjawisko zamierania lasów świerkowych w Sude­tach oraz znaczne szkody powodowane zanieczysz­czeniami atmosferycznymi, to stajemy przed perspek­tywą lokalnego zagrożenia ciągłości produkcji leśnej tego gatunku i stopniowego zmniejszania się jego li­czebności w Polsce. Próbujemy więc w tej publikacji zwrócić uwagę na czynniki, które te negatywne zja­wiska powodują i na przedsięwzięcia, które mogłyby przynajmniej częściowo je ograniczyć. Ważne w tym zakresie są działania systemowe i długofalowe, od poczynań w zakresie genetyki i selekcji poprzez za- biegi hodowlane i ochronne, aż do momentu osią­gnięcia efektu finalnego w postaci dojrzałego drzewo­stanu. Najbardziej istotne jest to, aby lite drzewostany świerkowe można było zastąpić, wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, bardziej stabilnymi drzewostanami mieszanymi ze świerkiem jako gatunkiem panującym, współpanującym czy tylko domieszkowym.