Recenze Zapiski Joanny

Zdzisława Kwiatkowska - urodziła się 27 sierpnia 1956 r. w Warszawie, jako córka Zygmunta Skrzypczaka i Władysławy Anny z Borgulskich. Mieszka i tworzy w stolicy.\nZ zawodu księgowa, posiada wykształcenie o kierunku ekonomicznym i pedagogicznym, ukończyła również Studium Doradztwo Chrześcijańskiego.\nW roku 2006 została odznaczona przez kard. Józefa Glempa prymasowskim medalem „Ecclesiae populoque servitium praestanti” - Zasłużony w posłudze dla Kościoła i Narodu. Obecnie przebywa na emeryturze. \nJej zainteresowania to literatura (pisanie i czytanie), psychologia duchowości, organizacja i zarządzanie. Szczególnym hobby jest pisanie wierszy i opowiadań. Członkini Chóru RAS im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.\nJako poetka zadebiutowała tomikiem wierszy Tchnienie Ducha Świętego, wydanym przez Warszawską Firmę Wydawniczą w 2013 r. Prowadzi fanpage tego tytułu na Facebooku. Od maja 2014 r. publikuje Blog o przemijaniu czasu, gdzie prezentuje swoje utwory. Na jego podstawie opracowała (wspólnie z mężem Edwardem - jego autorstwa są rysunki) drugi tomik wierszy, który zatytułowała Przemijanie czasu. Został on wydany w 2016 r. również przez Warszawską Firmę Wydawniczą. \nWiersze i opowiadania publikuje na portalach internetowych literackich i społecznościowych, takich jak: Serwis Miłośników Poezji (Grupa Autorów BEJ) - www.wiersze.kobieta.pl (pod nickiem Joanna Es-Ka), Facebook i Blogger (jako Zdzisława Kwiatkowska). Swoją twórczość prezentuje także w bibliotekach i domach kultury w Warszawie. Uczestniczy w spotkaniach Stowarzyszenia Autorów Polskich II Oddział w Warszawie - z ramienia Zarządu, w czerwcu 2018 r., zasiadała w jury Turnieju Jednego Wiersza w kategorii „Muzyka”. Należy do Klubu Literackiego Rembertowskie Pióra działającego przy Domu Kultury Rembertów w Warszawie.

Edward Stanisław Kwiatkowski - jak mówi: Urodzony z pięknej matki Polki, wychowany no patriotę i katolika, robotnik z pochodzenia, obieżyświat z przypadku. Odwiedził Brukselę, Wilno, Wiedeń, Berlin, Paryż, Rzym, Krym...\nChoć nie bardzo lubi pisać o sobie, ułożył wiersz „Losu koleje” (opublikowany w tomiku wierszy Przemijanie czasu w 2016 r). Przykład żony Zdzisławy tak go zainspirował, że od 2015 r sam zaczął pisać wiersze oraz ilustrować twórczość swojej żony i swoją.