Recenze Dialog wygnania

“Dialog wygnania” to zbiór poetyckich refleksji nad utratą, wiarą i poszukiwaniem tożsamości. Wiersze, pełne biblijnych odniesień i egzystencjalnego napięcia, prześwietlają historię człowieka – od pierwszego wygnania po współczesne doświadczenie wykorzenienia. Autor balansuje między mistycyzmem a brutalną cielesnością, między nadzieją a rozpaczą. To poezja, która nie daje gotowych odpowiedzi, lecz stawia pytania o sens istnienia i możliwość pojednania.

Mateusz Maciej Kolbus\nRocznik 1978. Pierwsze ćwierćwiecze życia spędził w rodzimym Knurowie na Górnym Śląsku. Dalsze kroki, niesione nurtem wciąż brzmiącego przemożnie Wezwania, zawiodły go na pustelnię: najpierw tę w bieniszewskiej puszczy pod Koninem, następnie na krakowską Srebrną Górę, gdzie żyje do dzisiaj. Wciąż nie przestaje sycić się misterium wypowiadanego w ciszy Słowa, w którym unoszą się wszelkie światy. Napełniając po brzegi ogołocone serce, wylewa się Ono na zewnątrz, zostawiając namacalne ślady w postaci zapisanych słów. Owocem tego jest niniejszy tomik, jak i poprzednie: Znak w Popiele (Bernardinum 2013),  Wnętrze przypowieści (Mamiko 2023), a także wspólnie z Grzegorzem Sokołowskim spisany wywiad-rzeka: Milczeć, ale życiem wołać (eSPe 2024).