Dana mi do recenzji książka nosi charakter monograficznego opracowania historii powstania i rozwoju chemii klinicznej (biochemii klinicznej) w tradycji polskiej medycyny. Chemia kliniczna jest jedną z subdyscyplin medycyny, która wykorzystuje analizę oddziaływań substancji i związków oraz reakcji chemicznych zachodzących w płynach ustrojowych oraz żywych tkankach, głównie dla potrzeb diagnostyki klinicznej. Można na nią spojrzeć jako na specyficzną relację chemii i biologii na gruncie nauki i sztuki lekarskiej, tworzących w sumie praktyczne narzędzie wspomagające, a nierzadko determinujące, ocenę kondycji zdrowotnej pacjenta, pozwalające na postawienie poprawnej diagnozy i co za tym idzie planu terapii oraz rokowania.

Z powyższych i zarazem oczywistych względów chemia kliniczna odgrywa istotną rolę w przestrzeni współczesnej medycyny. Dlatego też rzeczą w pełni uzasadnioną, wręcz narzucającą się każdemu, kogo interesuje historia nauki, że zbadanie i zaprezentowanie w postaci zwartego opracowania dziejów chemii klinicznej jest jak najbardziej uzasadnione i konieczne. Należy odnotować, że jak dotąd nie opublikowano tak szczegółowo zaplanowanej i konsekwentnie wykonanej monografii historii chemii klinicznej w Polsce.

fragment recenzji prof. dr. hab. Ryszarda W. Gryglewskiego