EKG, czyli elektrokardiogram, to jedna z najstarszych technik diagnostycznych stosowanych w kardiologii. Badanie to, pozwalające uzyskać wykres elektrycznej aktywności serca, wprowadził w 1901 r. Willem Einthoven. Praktycznie do dziś pozostało bez większych zmian i nadal stanowi podstawową metodę diagnostyczną, wykorzystywaną przez personel medyczny wszystkich specjalności. Wciąż jest kluczowym narzędziem do oceny rytmu serca, przewodzenia czy niedokrwienia mięśnia sercowego. Stąd w licznych sytuacjach klinicznych niezbędna okazuje się szybka i prawidłowa interpretacja EKG. Jednak analiza zapisów EKG niejednokrotnie przekonuje nas, że nie jest to sztuka łatwa. Uznany specjalista w dziedzinie elektrokardiologii prof. Leo Schamroth sformułował jakże trafną zasadę, której musimy przestrzegać: Znajdujemy to, czego szukamy, rozpoznajemy to, co znamy. W przygotowanym dla Państwa zbiorze uwzględniłyśmy zagadnienia dotyczące rozpoznawania arytmii nadkomorowych i komorowych, zaburzeń przewodzenia przedsionkowo- komorowego i śródkomorowego, przerostu jam serca, niedokrwienia czy też martwicy mięśnia sercowego. Dodatkowo przedstawiłyśmy zapisy EKG pacjentów ze stymulatorami oraz zapisy EKG w wybranych przypadkach klinicznych, jak zaburzenia elektrolitowe. Wybrane zapisy omówiłyśmy zgodnie z podstawowymi zasadami analizy zaproponowanymi
przez Grupę Roboczą ds. EKG Sekcji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Mamy nadzieję, że przygotowany przez nas zbiór okaże się przydatny w nauce odczytywania elektrokardiogramów.