Latem 1946 r. na Strażnicy WOP w Konarach (Dolny Śląsk) doszło do zbiorowej dezercji żołnierzy pod dowództwem por. Jana Kajdy. Przez kilka kolejnych miesięcy na obszarze ziemi kłodzkiej trwały obławy za uciekinierami i poszukiwania operacyjne prowadzone przez wojskowe i cywilne organy bezpieczeństwa. Dezercję poprzedziło kilka wydarzeń, które w różny sposób miały pośredni lub bezpośredni wpływ na ucieczkę ze strażnicy WOP. Zwłaszcza, że tłem tego zdarzenia stały się procesy społeczne i polityczne towarzyszące polskiemu osadnictwu na terenie Dolnego Śląska m.in. polsko-czechosłowacki konflikt o granice, zmagania osadników z radziecko-polskimi maruderami, wysiedlenia Niemców, szabrownictwo, migracja Żydów, tworzenie się struktur partyjnych, przygotowania do referendum ludowego (1946) i wybory do sejmu (1947). Autor stara się odtworzyć nie tylko warunki życia żołnierzy na strażnicy, ale także metody działania organów bezpieczeństwa oraz zakulisowych (agenturalnych) mechanizmów jakie odegrały rolę w tych wydarzeniach. Próbuje ukazać głównego sprawcę dezercji w świetle nieznanych dokumentów oraz wskazać społeczno-polityczne konsekwencje jego działań, a także kolejne losy dezerterów i działaczy PSL, którzy udzielali im pomocy w trakcie ucieczki.