Instytucja odpowiedzialności posiłkowej w polskim prawie karnym skarbowym znakomicie wypełnia lukę istniejącą zarówno w doktrynie, jak i na rynku wydawniczym. Podkreślić trzeba, że temat pracy jest nowatorski i nie mający poprzednika w doktrynie prawa karnego skarbowego, w zakresie kompleksowego omówienia tytułowej instytucji. Wybór tematu opracowania uznać należy za zasadny także ze względu na to, że instytucja odpowiedzialności posiłkowej stosowana wcześniej fakultatywnie stała się obecnie obligatoryjna w razie wystąpienia przesłanek ją warunkujących.

Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Kruszyńskiego

Instytucja odpowiedzialności posiłkowej jest szczególną formą odpowiedzialności przewidzianą w kodeksie karnym skarbowym. Systemowo jest odpowiedzialnością inną od odpowiedzialności karnej powszechnej za własne działanie lub zaniechanie. Typowy dla prawa karnego aspekt indywidualizacji ponoszenia kary za swoje przewinienia podlega w prawie karnym skarbowym modyfikacjom. Zakłada bowiem możliwość przeniesienia wykonania kar i środków karnych o charakterze finansowym – ze sprawcy na inny podmiot. Rodzi się zatem pytanie o charakter oraz wymiar omawianej instytucji. Pomocny dla wyjaśnienia tej kwestii jest niewątpliwie sam charakter prawa karnego skarbowego i wiodący w nim prym walor kompensacji, będący priorytetem, dla podstawowej w prawie karnym powszechnym, represji. Oczywiście głównym zadaniem prawa karnego skarbowego jest przecież w istocie dążenie do zapewnienia wpływów przynależnych Skarbowi Państwa z różnych tytułów prawnych, tak więc egzekwowanie należności staje się głównym celem i zadaniem nadrzędnym, nawet nad karno-wychowawczym aspektem prewencyjnym celów wszystkich kar i środków karnych (…).

Ze Wstępu