Niniejsza praca zbiorowa jest skromną próbą pokazania, że problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego jest przedmiotem wszechstronnego zainteresowania w różnych państwach. Wybór poszczególnych państw jest podyktowany zainteresowaniami poszczególnych Autorów. Sądzę, że w najbliższej przyszłości zostanie on poszerzony o następne państwa. Doświadczenia poszczególnych krajów w zakresie pojmowania, badania i kształcenia w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego, są niezwykle przydatne. Warto je porównywać i wyciągać z tych porównań wnioski. Na tle porównawczym w Polsce mamy pod tym względem dość interesującą sytuację. Od pięciu lat w szkołach wyższych prowadzone są kierunki studiów w zakresie bezpieczeństwa. Do tej pory były to głownie: bezpieczeństwo wewnętrzne, bezpieczeństwa narodowe i inżynieria bezpieczeństwa. W wyniku ostatniej reformy szkolnictwa wyższego z pewnością powstaną nowe programy kształcenia w tej dziedzinie. Studia w tym zakresie stały się bardzo popularne i oferta jest bardzo bogata, ale na różnym poziomie. Nawet pobieżna analiza podpowiada, że na tylu specjalistów nie będzie zapotrzebowania na polskim rynku pracy. Dziwić więc może fakt, że odpowiednie władze z taką łatwością wyrażają zgodę na tworzenie studiów w tym zakresie.