Recenze Arka Czasu

Rafał niebawem skończy dziewięć lat. Mieszka w Dzielnicy.
Nie chodzi do szkoły i nie ma przyjaciół, bo wszyscy tu nieustannie wprowadzają się lub wyprowadzają. Dziadek, który się nim opiekuje, całymi dniami wędruje po Dzielnicy i gra na skrzypcach, aby zarobić na życie. Dlatego chłopiec najczęściej jest sam.
Sam – ale nie samotny, bo ma książki i bibliotekę – jedyne miejsce w Dzielnicy, gdzie wolno mu chodzić samemu.
Pewnego dnia bibliotekarka wypożycza mu powieść „Wehikuł czasu” Herberta George’a Wellsa, a ta lektura odmienia życie Rafała i staje się początkiem wielkiej, niebezpiecznej przygody.

`Muszę przyznać, że do książek dla dzieci o Holocauście podchodzę z ogromną rezerwą, ale ta całkowicie pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie mogłam się oderwać, co naprawdę nieczęsto mi się zdarza. Bardzo wiarygodna, świetnie napisana, przejmująca`.
Barbara Engelking