W ostatnim czasie wzrasta zainteresowanie wśród pedagogów literaturą zagraniczną i polską dotyczącą neurodydaktyki. Coraz częściej problemy dotyczące metod i form pracy sprzyjających mózgom uczniów w procesie edukacji to tematy szkoleń, seminariów, konferencji i studiów podyplomowych. Jednak w neurodydaktyce pojawia się więcej pytań, niż odpowiedzi. Prezentowana publikacja wpisuje się w klimat odpowiedzi, ale też przez wielu autorów zamieszczonych w niej artykułów stawiane są pytania dotyczące ciekawej i jednocześnie złożonej problematyki dotyczącej plastyczności mózgu. Zasadniczym celem publikacji było przedstawienie wyników badań i dobrych praktyk dotyczących pracy, terapii i rehabilitacji uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych z wykorzystaniem wiedzy na temat plastyczności mózgu. Publikacja, na którą składa się jedenaście artykułów, została podzielona na trzy zasadnicze części. Pierwsza z nich, złożona z dwóch artykułów – autorstwa Renáty Bernátovej i Elżbiety Pędraszewskiej-Iskrzak – dotyczy teoretycznych założeń i praktycznych działań odnoszących się do diagnozowania i terapii dzieci oraz dorosłych z zaburzeniami w uczeniu się i zachowaniu. Druga część zawiera sześć artykułów, których autorami są: Wiesław Sikorski, Jozef Liba, Sławomir Kania, Dariusz Stanuchowski, Karolina Mateja, Irena Koszyk, i traktuje o uczniu neurotypowym w szkole – metodach i formach wspierania i rozwoju. Trzecia część, z artykułami Anny Gołębiowskiej, Kingi Mydlarz oraz Sławomira Śliwy, dotyczy szkoły i nauczyciela w nowej rzeczywistości edukacyjnej. Publikacja jest kolejnym głosem, przyczynkiem w dyskusji nad rolą nurodydaktyki i wiedzy o funkcjonowaniu mózgu w pracy z dziećmi i młodzieżą o określonych trudnościach i dysfunkcjach. Ukazuje, jak ta wiedza służy uczniom uzdolnionym, jak pomaga efektywnie pracować, odpowiadać na potrzeby i odkrywać możliwości wszystkich uczących się.