Autor książki idzie tropem instynktu twórczego, który powołuje do życia artystyczne światy, mitologizuje rzeczywistość i uczestniczy w formowaniu osobowości człowieka. Jest to zarówno opis procesu twórczego, jak też refleksja nad dziełem i samym twórcą.
Książka jako całość daje dobry wgląd w osobowość pisarską i naukową Dziekanowskiego. Szczególnie cenne wydaje się akcentowanie osobistego stosunku do omawianych zagadnień, teorii i tekstów literackich. Autor prezentuje w niekonwencjonalny sposób teorie psychoanalityczne oraz oryginalnie interpretuje twórczość literacką, wplatając umiejętnie w dyskurs ściśle naukowy relacje ze zdarzeń, własne wspomnienia i sny.
Prof. dr hab. Paweł Dybel
Czesław Dziekanowski zachwycił mnie głębią analizy dzieł literackich i zastosowaniem metody psychoanalitycznej do literatury pięknej. Esej o Arturze Sandauerze oraz psychoanalityczna interpretacja dzieł literackich, na przykład Wiesława Myśliwskiego, są najwyższej próby. Autor z upodobaniem wraca do pytania o genealogię twórczości i jej tworzywo, w każdym z rozdziałów nieco inaczej. Zaskakującą i prawdziwą wydaje się definicja człowieka twórczego zaprezentowana w zakończeniu.
Prof. dr hab. Lesław Pytka