Recenze Równiny

Z posłowiem Bena Lernera

Kultowa powieść Geralda Murnane’a, kandydata do Literackiej Nagrody Nobla

Jedna z najważniejszych książek współczesnej literatury australijskiej: prowokacyjna, fascynująca, medytacyjna

„Równiny, przez które przyszło mi wówczas jechać, nie były jednostajnym bezkresem. Czasem wyglądałem na rozległą, płytką dolinę usianą z rzadka drzewami i ospałym bydłem; środkiem mógł leniwie sączyć się jakiś strumień. Kiedy indziej, po odcinku skrajnie nieobiecującego terenu, droga wspinała się na coś, co ewidentnie było wzniesieniem, ale zaraz widziałem przed sobą tylko dalszą równinę, płaską, nagą, przemożną”.

Młody filmowiec przybywa do miasta położonego w australijskim interiorze, gdzie spotykają się zamożni właściciele ziemscy gotowi zainwestować w ambitnych twórców i młodych wizjonerów. Szuka wśród nich mecenasa, dzięki któremu będzie mógł zrealizować swój projekt: film o australijskich równinach – ich monotonii, pozornej pustce, hipnotyzującej sile. Jednak im więcej czasu na nich spędza, tym bardziej zaciera się granica pomiędzy tym, co na zewnątrz, a nim samym. Próbuje więc stworzyć dzieło, które najpełniej odda szczególne doświadczenie australijskiego wyobcowania: opowieść o miejscu, które należy zarówno do ziemi, jak i do tych, którzy nie boją się zatracić w nieskończoności.

Równiny to powieść o poszukiwaniu piękna i pamięci na rubieżach świata: hipnotyzująca jak pejzaż, którą opisuje.

„Jeden z najwspanialszych pisarzy, jakich wydał nasz kraj [Australia]. Mistrz frazy […], pracowity i oryginalny prozaik, dysponujący wyjątkowym spojrzeniem i nienagannym stylem.” Peter Craven, „The Age”

„Pisarstwo osadzone w wyobraźni, a tak fenomenalnie konsekwentne, że nadaje się na temat do medytacji, a nie tylko lekturę. […] Murnane stworzył unikatową wizję egzotycznego australijskiego interioru i ludzi tam mieszkających.” Barry Oakley, „The Sydney Morning Herald”

„Fascynująca baśń. Nadzwyczajnemu bogactwu sensów dorównuje hipnotyczne panowanie nad językiem.” John Fuller

„Powieść figlarna i osobliwa, wzbudzająca echa w wyobraźni […]. Równiny stają się krajobrazem umysłu, ich mieszkańcy i artyści – niestrudzonymi odkrywcami […]. Odzwierciedlają się w niej nieustające poszukiwania magii i poezji życia.” Dinny O’Hearn, „The Age”

„„Równiny” to przypowieść, baśń, alegoria, mitologia, wizja. Jest to też rzecz subtelnie satyryczna i przemyślnie zabawna.” „The Australian”