Recenze Okruchy i skarby

Oliwia – tłumaczka literatury anglojęzycznej, kobieta zafascynowana twórczością Vincenta van Gogha zaczytana w cudzych historiach – otrzymuje propozycję pracy przy książce Fall in Paris. Tytuł i okładka są jak klucz do drzwi, które od lat pozostawały zamknięte, a przeszłość, którą kobieta starała się pogrzebać pod warstwami codzienności, zaczyna szeptać. Po latach przerwy Oliwia znów otwiera się na bliskość. Ale czy serce, które kiedyś przestało czuć, potrafi naprawdę kochać? Czy wspomnienie pewnej jesieni w Paryżu, czarującej i bolesnej zarazem, wciąż może zburzyć to, co z trudem zostało poukładane?

„Okruchy i skarby” to opowieść o kobiecie, która nie dostała miłości na złotej łyżce, więc nauczyła się zlizywać ją z noża. O emocjach uwięzionych w ciszy, o pamięci, która snuje się w duszy niczym niedokończony wątek, o ludziach, którzy odnajdują nas wtedy, kiedy przychodzi na to odpowiedni czas. O cukierniach, w których czekają jedynie okruchy, i o skarbach, które można gromadzić lub tracić. 
Historia snująca się w otoczeniu paryskich uliczek, ogrodów, kawiarenek, smakująca croissantami, odurzająca aromatem kawy doprawionej miłością do malarstwa, literatury i muzyki.