Recenze Ziemia nawrócona. Tom 3

Pierwsze dwa tomyZiemi nawróconejukazywały się w odcinkach na łamach łódzkiej popołudniówki „Expressu Ilustrowanego” – najpoczytniejszego dziennika w mieście. Wielu łodzian właśnie od przeczytania kolejnego odcinka rozpoczynało lekturę gazety.
Czytali o świecie, jaki ich otaczał, o marzeniach, które sami snuli, o życiu elit czasu rodzącego się kapitalizmu. W końcu powieść ukazała się drukiem, była dumnie wystawiana w witrynach księgarń przy ulicy Piotrkowskiej.
Minęło 30 lat i pojawił się pomysł, by przedstawić dalsze losy bohaterów. Andrzej Makowiecki zabiera więc czytelników w nową podróż po Łodzi, podczas której odwiedzamy zarówno luksusowe wille, znane restauracje, podwórka na Piotrkowskiej, jak i jaskinie hazardu.
W tych sceneriach rozgrywają się perypetie barwnych, wywodzących się z różnych grup społecznych i prezentujących rozmaite postawy postaci. Bohaterowie przeżywają swoje dramaty, ulegają namiętnościom, nieraz wchodzą w konflikty z prawem, ale zastanawiają się także nad sensem istnienia i zadają sobie odwieczne pytanie: mieć czy być? Jeden z nich, Janusz Paradowicz, odbywa swoistą, dosłowną i metaforyczną, podróż ku dojrzałości, która wiedzie przez podejrzane łódzkie lokale, paryskie kasyna, a nawet… Lourdes.

W książce nieustannie toczy się walka dobra ze złem, szlachetności z małostkowością i chciwością, a bohaterowie zmagają się ze swoimi słabościami, dzięki czemu ich losy śledzi się z rosnącym zainteresowaniem.
Niestety, Andrzej Makowiecki nie dożył oddania książki do rąk czytelników. Miał nadzieję, że zostanie uznana za najlepszą w jego twórczości. Zmarł we wrześniu 2024 roku, na trzy miesiące przed ukazaniem się powieści na rynku księgarskim.