Publikacja jest poświęcona współczesnym środkom narracji wizualnej, stosowanym w filmie, telewizji i internecie. Objaśnia migotliwe z natury i często ulotne środki ekspresji, których celem jest wywołanie u widza określonych znaczeń lub pożądanych emocji. Wpisuje się w nowo tworzony transdyscyplinarny obszar nauki i wiedzy określany mianem lingwistyki obrazu. Publikacja jest skierowana do szerokiego kręgu odbiorców. Po pierwsze, może być użyteczna dla tych wszystkich ludzi nauki, którzy prowadzą badania z zakresu medioznawstwa i komunikacji społecznej, antropologii kulturowej, nauki o obrazie oraz narratologii. Po drugie, może być przydatna dla studentów kierunków humanistycznych i społecznych, którzy - z uwagi na dokonujące się na naszych oczach przejście z komunikacji werbalno-typograficznej do komunikacji werbalno-audiowizualnej - mierzą się z problemem poprawnego tworzenia i odbierania różnorakich form wizualnych wykorzystujących ruchomy obraz. Po trzecie w końcu, może służyć pomocą wszystkim tym, którzy pragną lepiej poznać naturę ruchomego obrazu filmowego i telewizyjnego, zrozumieć siłę jego oddziaływania (również negatywnego) i tym samym uodpornić się na jego wpływ (często manipulacyjny) w sposób, w jaki jest to możliwe w XXI stuleciu. Książka - choć formalnie jest publikacją naukową i ma charakter wykładu - stara się być pragmatyczna w treści. Pokazuje, na czym praktycznie polega sztuka opowiadania językiem filmowym. Przedstawia liczne techniki narracji filmowo-telewizyjnej do natychmiastowego zastosowania przy realizacji różnorakich form wizualnych. Omawiane zjawiska są prezentowane dwutorowo - za pomocą opisu słownego oraz materiału graficznego w postaci pojedynczych ilustracji lub ich sekwencji.