Ponadczasowa proza z chłodnych wybrzeży Nowej Szkocji.Alistair MacLeod, jeden z najwybitniejszych kanadyjskich prozaików XX wieku, z rzadkospotykanym kunsztem, mądrością i ciepłem opisuje życie rybaków i górników z Nowej Szkocji.Polscy czytelnicy znajdą w jego prozie to wszystko, za co pokochali już powieści jego rodakaMichaela Crummeya: surową i olśniewającą przyrodę, bohaterów twardych, zawziętych, lecz naswój sposób romantycznych, piękno i trudy życia rodzinnego – a ponadto niezwykłą, dojmującątęsknotę mieszkańców Cape Breton za Szkocją, ojczyzną ich przodków, porzuconą przedwieloma pokoleniami, lecz wciąż obecną w fatalistycznych wierzeniach czy rodzinnychlegendach.Autor, który dorastał na kanadyjskim wschodnim wybrzeżu i do śmierci był z nim silniezwiązany, ukazuje nie tylko zawzięte zmagania człowieka z ziemią i morzem, lecz takżebogactwo i piękno prostego życia blisko przyrody, a przede wszystkim – blisko ludzi.Odkrywając poprzez literaturę najgłębsze prawdy i tajemnice ludzkiego serca, MacLeod zwracauwagę na przeżycia trudne czy przełomowe, ale również na splątane z nimi subtelne radościi nadającą im sens miłość. W jego klasycznej, misternie skonstruowanej prozie każdy cień i lękwydaje się idealnie zrównoważony przez rozbłysk piękna i nadziei, zaś emocje i rozterkitargające bohaterami mają charakter tak uniwersalny, że twórczość ta niejednokrotnie nabierawymiaru poruszającej, ponadczasowej przypowieści.Alistair MacLeod należy do wielkich pisarzy XX wieku.Jest skarbem literatury – nie tylko kanadyjskiej, lecz światowej.– Michael Crummey