Recenze Kiecka i krynolina

Bez względu na czasy, kobiety kochające całym sercem zawsze mocno przeżywają rozstanie. Tym bardziej wtedy, gdy mężczyzna, który miał być tym jedynym, odchodzi do innej kobiety.?
Choć Kiecka i krynolina wydaje się wyjątkowo smutną historią, Aleksandra Katarzyna Maludy oprócz nostalgii i refleksji, przemyciła też do niej trochę dowcipu.
Zośce po zdradzie ukochanego zawalił się świat. Mężczyzna jej życia, wbrew małżeńskiej przysiędze, nie oparł się urokom koleżanki z pracy o figurze Afrodyty. Runął także świat Zofii - jej mąż Kazimierz oddał serce francuskiej guwernantce. Co łączy obie kobiety? Obie siedząc przed lustrem, roniły łzy, skarżyły się na swoich mężczyzn. Dzieli je jednak 150 lat.
Ich sprawy komplikują się z chwilą, gdy nieznana siła (koniaczek albo czarna dziura) przenosi Zośkę z nowoczesnego apartamentowca w Warszawie do XIX-wiecznego dworku w Lutomierzycach. I tak współczesna kobieta, niewyobrażająca sobie życia bez telefonu komórkowego i wszelkich udogodnień XXI wieku, musi odnaleźć się w czasach powstania styczniowego. Natomiast Zofia musi zmierzyć się z rokiem 2019 i zamiast zdobnej krynoliny nosić skąpą kieckę. Jak się jednak prędko okazuje, jest to w tej chwili jej najmniejszy problem.