Recenze Ogrody Babilonu

Tytułowe ogrody (nawiązanie do wiszących ogrodów Nabuchodonozora w Babilonie

lub Sennacheryba w Niniwie) mają sens zarówno dosłowny, jak i metaforyczny.

Znajdują się w nieokreślonym państwie (zamieszkuje je mieszana społeczność

indyjsko-pakistańsko-arabska) o wyraźnie hierarchicznej strukturze. Elity mają

wszystko, choć nieustannie drżą o przyszłość. Pozostali żyją w nędzy i szukają

sposobów na przetrwanie w skrajnie trudnych warunkach. Największym dobrem,

wokół którego wszystko się kręci, jest woda. Potężne wodociągi, umocowane na

stelażach wznoszących się nad pustynnymi okolicami, dostarczają ją do miast, gdzie

zostaje nierówno rozdystrybuowana pomiędzy mieszkańców. Porządku pilnują

oddziały wojska i bojówki utrzymywane przez państwo oraz koncerny. Jedną z

najważniejszych bohaterek jest córka prominentów, prowadząca wraz z grupą

znajomych wodną partyzantkę. Dywersyjna działalność, której najważniejszym

celem jest zapewnienie dostępu do wody wszystkim potrzebującym, bardzo szybko

przyciąga uwagę władz. Zaczyna się skomplikowana rozgrywka, której stawką jest

wierność sprawie, lojalność wobec kompanek i kompanów, a także trwałość więzi

rodzinnych.