Ostatecznym celem wielkich zmian systemowych, takich jak transformacja ustrojowa i przystąpienie do Unii Europejskiej, jest dobro ludzi, a nie realizacja abstrakcyjnych założeń ideologicznych lub politycznych. Jak więc żyjemy kilka lat po zmianie ustroju i powrocie do należnego nam miejsca w rodzinie demokratycznych państw europejskich? Jak oceniamy nasze własne życie? Odpowiedzi na tak postawione pytania dostarczają wyniki wielkiego projektu badawczego CBOS Warunki życia społeczeństwa polskiego – problemy i strategie, zrealizowanego w drugiej połowie 2007 roku.
Dokumentując bezprecedensową poprawę nastrojów społecznych i systematyczny wzrost poziomu życia w ciągu ostatnich kilku lat, badania te wskazały jednocześnie obszary i środowiska społeczne, które w znacznie mniejszym stopniu uczestniczą w tych procesach. Przedmiotem studiów były też strategie radzenia sobie z trudnościami przez rodziny żyjące w gorszych warunkach materialnych oraz stosunki międzyludzkie, bez których nie można mówić o prawidłowym funkcjonowaniu społeczeństwa. Autorzy poruszają też problem polskiej religijności i zwracają specjalną uwagę na przyspieszone ostatnio, stanowiące przedmiot wielu kontrowersji, przemiany polskiej wsi i rolnictwa. Badania dotyczą okresu bezpośrednio poprzedzającego obecny kryzys. Podsumowują więc ważny etap „normalizacji” życia w Polsce, jaki skończył się w latach 2008–2009.