Recenze Wielki Atlas Ciot Polskich

„Wielki Atlas Ciot Polskich” stanowi komiksową adaptację „Lubiewa” – głośnej powieści Michała Witkowskiego, opublikowanej po raz pierwszy pod koniec 2004 roku nakładem Korporacji Ha!art. Utwór ten wszedł już do kanonu najnowszej polskiej literatury. Celem niniejszej antologii nie było jednak stworzenie „bryka z klasyka”, raczej oddanie ducha pierwowzoru – za pomocą możliwie szerokiego zakresu środków oferowanych przez medium opowieści graficznej. „Atlas” to ukłon w stronę całkiem już bogatej tradycji polskiego komiksu obyczajowego, sięgającej co najmniej czasów magazynu „Szpilki” i obejmującej m.in. dokonania zaangażowanych twórców sceny anarchistyczno-punkowej, rysowników z kręgu magazynu „Produkt”, artystów związanych z galerią i czasopismem „Raster” oraz rosnącej wciąż grupy internetowych komentatorów. Z polską codziennością mierzy się również najmłodsze pokolenie komiksiarzy, a efekty ich pracy możemy oglądać m.in. na kartach niniejszej książki, stanowiącej sugestywny, choć daleki od dosłowności obraz epoki polityczno-obyczajowej transformacji. Podobnie jak u Witkowskiego jest to obraz nieoczywisty – stanowi on w końcu wypadkową wrażliwości autorów reprezentujących różne środowiska i strategie twórcze. Mozaika rozmaitych mediów (rysunek, malarstwo, grafika cyfrowa, kolaż, fotografia), konwencji (od realizmu, przez groteskę, aż po pogranicze abstrakcji) i stylów (od barokowej ekspresji po konceptualną dyscyplinę) układa się tu również w zmysłowy wielogłos na temat natury samej opowieści i niejednoznacznej roli, jaką pełni w niej narrator. Kuba Woynarowski schovat popis