Recenze Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki...

Pierwszy podręcznik stworzony zarówno dla wykładowców, jak też i słuchaczy podyplomowych studiów z zakresu emisji i higieny głosu. Praca obejmuje zagadnienia teoretyczne związane z budową aparatu głosowego i zjawiskiem impostacji głosu oraz zawiera autorską propozycję praktycznej metody pracy nad głosem. Jest cenną pomocą dydaktyczną na studiach kształcących nauczycieli i logopedów, ale korzystać z niej mogą wszyscy ci, którzy w sposób zawodowy posługują się głosem, a więc mówcy, aktorzy, politycy, piosenkarze, a przede wszystkim pedagodzy. Problem zdrowego głosu dotyczy wszystkich, dla których ten delikatny instrument jest narzędziem pracy lub środkiem wyrazu: nauczycieli i piosenkarzy, śpiewaków i polityków, sprzedawców i prawników. Do nich jest adresowana książka Bogumiły Tarasiewicz, zawierająca autorską metodę pracy nad głosem wykorzystywanym zarówno w mowie, jak i w śpiewie. Narzędziem profilaktyki bądź rehabilitacji jest bowiem świadome kształcenie głosu pozwalające zdobyć umiejętność poprawnego mówienia i śpiewania wolnego od niedociągnięć i manieryzmów, a zarazem umożliwiające pełne rozwinięcie i swobodne wykorzystanie naturalnych możliwości tego instrumentu. Autorka zwraca uwagę na pozornie proste problemy (postawa, uelastycznienie aparatu artykulacji i kontrola napięcia mięśniowego) wpływające jednak znacząco na fonację. Uczy prawidłowego oddechu i uzyskiwania rezonansu. O istotnej wartości książki decyduje dołączony do niej obszerny zestaw praktycznych ćwiczeń opatrzony precyzyjnymi wskazówkami, co czyni ją atrakcyjną również dla logopedów. Książka napisana jest w przystępny sposób, zawiera liczne ilustracje. Prezentowana pozycja funkcjonuje jako podręcznik emisji głosu skierowany do studentów wydziałów pedagogicznych. Bogumiła Tarasiewicz - ukończyła Akademię Muzyczną im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie śpiewu solowego prof. Ewy Werki i prof. Bożeny Karłowskiej oraz muzykologię na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. dr hab. Jana Stęszewskiego (1990). W latach 1990-91 uczestniczyła w kursach interpretacji muzyki dawnej w Centre de Musique Ancienne w Genewie. Od 1990 roku jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Instytucie Wychowania Muzycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze, obecnie adiunktem w Instytucie Kultury i Sztuki Muzycznej Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 1999 roku uzyskała kwalifikacje I stopnia (odpowiednik doktoratu naukowego) w dziedzinie wokalistyki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 1990 roku podjęła także stałą współpracę z Filharmonią Zielonogórską, w której w latach 1993-98 była szefem artystycznym Filharmonii Młodych. Od 1998 roku jest dyrektorem i szefem artystycznym Lubuskiego Biura Koncertowego. Prowadzi ożywioną działalność koncertową. Występowała w b. ZSRR, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Włoszech, Watykanie, na Litwie, w Czechach i Austrii. Jest solistką zespołu kameralnego Quodlibet Orchestra, współpracuje jako solistka z chórami macierzystego instytutu. Jako muzykolog zajmuje się badaniem kultury muzycznej Łemków. Brała udział w Międzynarodowych Sympozjach Muzykologicznych Muzyka Kresów (w latach 1992-94). Jest autorką artykułów dotyczących tej tematyki.